منتشر شدن؟ موقعیت (غیر) آن است

هنگامی که مردم نکات خود را برای انتشار آکادمیک ارائه می دهند ، اغلب به توجه نویسندگان دانشگاهی موفق توجه نمی کنند - یا شاید به اندازه کافی متمرکز نشوند. در اینجا سه ​​مورد از مطالب نویسنده و خواننده وجود دارد که فکر می کنم مهم هستند:

بلندپرواز باش

همه ما می دانیم که نویسندگان دانشگاهی از فکر کردن درباره سهم خود - آنچه شما باید بگویید - و مخاطبان شما - از خوانندگانی که برای آنها می نویسید سود می برند. اما من فکر می کنم این نیز مفید است که در مورد آنچه می خواهید برای آن شناخته شوید فکر کنید.

بنابراین ، من را در اینجا شوخ طبعی کنید:

(1) خود را در بیست سال تصور کنید که به بدن کار جمع شده خود نگاه کنید. به عنوان سهم عمده خود چه می دانید؟

(2) حال تصور کنید شخص دیگری در بررسی ادبیات دکتری خود درباره کار شما بحث کند ، چه خواهد نوشت؟ (نام خانوادگی شما در اینجا ، 2015-2035) نشان می دهد که…

در حالی که اینها تمرینات کاملاً فرضی هستند ، دو سؤال از شما می خواهد که تصور کنید ، به جرات می توانید درباره آن فکر کنید ، روند ساخت مجموعه ای از نشریات به مرور زمان. آنها از شما می خواهند که نشریاتی را که نتیجه نهایی همه کار سخت شماست ، در نظر بگیرید. این بدان معنی نیست که هر مقاله ای که می نویسید ، The Definitive Word در مورد موضوع خواهد بود. بلکه می توان گفت که یک کار علمی در طول زندگی می تواند بسیار بیشتر از مجموع اجزای تشکیل دهنده آن باشد. و نکته تمرین فرضیه این است که پس از اینکه این تصویر کلی گلگون از آینده تحصیلی بالقوه خود را ایجاد کردید ، می توانید با جاه طلبی و با یک احساس واقع بینانه از آنچه هر مقاله می تواند انجام دهد ، به کارهای نوشتن فوری خود بازگردید.

بنابراین ، من را تحقیر کنید .

(3) با توجه به مطالب خیالی خود از نوشتار ، در مورد چگونگی شروع انتشار بعدی خود - یا ادامه - این مسیر طولانی چاپ فکر کنید. از خود بپرسید ، مقاله بعدی من برای تمرکز روی چه چیزی لازم است؟ و یکی بعد؟ و یکی پس از آن؟ چگونه هر نشریه به آنچه قبلاً پیش رفته است ، اضافه خواهد شد؟

(4) و اکنون ، برای دستیابی به خوانندگان هدف خود ، به این فکر کنید که چه ژورنالی باید مقالات شما را بخواند تا به شما کمک کند تا وارد گفتگوی علمی شوید .

صبور باش

عجله کردن روند نوشتن بسیار وسوسه انگیز است. فشار زیادی برای انتشار زیاد و غالبا وجود دارد ، و دلایل خوبی وجود دارد که محققان حرفه ای اولیه می توانند بر روی ایجاد یک رکورد انتشار تمرکز کنند تا در جریان بودجه و جوایز باشند. با این حال ، تعادل این مطبوعات در برابر وسوسه برای ارسال زود هنگام چیزهای مهم است.

یادآوری این نکته مفید است که برخی از مقالات فقط بیشتر از سایرین طول می کشند. هیچ برنامه زمانی برای سرعت یا آهسته مقاله نویسی نشده است. بعضی اوقات مطالب تقریباً بلافاصله جمع می شوند. در بعضی مواقع بسیار دردناک هستند. این تغییر ، سریع و آهسته ، طبیعی است. بنابراین باید در نظر داشته باشید که با نوشتن ، هرچه طول بکشد طول می کشد. تا زمانی که به نوشتن ادامه دهید ، احتمالاً سرانجام در محل قرار می گیرد. کندی اغلب نشانه این است که شما مشغول کار سخت فکری هستید. این یک نشانه ی مطمئن نیست که نمی توانید بنویسید.

مطمئناً کندی همان بی تحرکی است که ناشی از اشتیاق به انجام مطلق چیز نیست. در نوشتن هیچ کمالی وجود ندارد. و هیچ مقدار نشستن روی متن ، اینگونه نخواهد بود. مهم نیست که برای جستجوی بی ثمر برای مقاله نهایی ، جمله بی عیب و نقص ، بند بی عیب و نقص کار کند. آنچه هدف شماست بهترین کاری است که می توانید در آن زمان انجام دهید. نتیجه گیری از پذیرش نوشتن های آهسته می تواند تصمیم به انجام چند کار باشد . تمام تخم های نوشتن دانشگاهی خود را در یک سبد قرار ندهید. اگر فهمیدید که کاغذ کند دارید ، یک مقاله دیگر را همزمان شروع کنید ، یکی که احتمالاً سریعتر پیش می رود. به آرامی بنویسید ، اما همچنین چیزی سریعتر بنویسید.

اما انجام دهید ، لطفاً در برابر خواستار ارسال سریع کاغذ در مقابل مقاومت خود مقاومت کنید. بدون شک وقتی از پیش نویس اول کثیف عبور می کنید ، یک حس دستاورد وجود دارد. شما می خواهید از نوشتن خلاص شوید و آن را ارسال کنید ، درست همانطور که وقتی ارسال کردید یک قطعه بزرگ را نوشتید و آن را به سرپرست خود ارسال کردید. نوشتن دکترا می تواند بعضی اوقات عادت ارسال سریع کارها را ایجاد کند - پیش نویس 80٪ انجام شده است ، اکنون اجازه دهید سرپرست آن را داشته باشد. اگر این 80٪ موارد برای شما مناسب است ، پس باید راهی برای فرار و رسیدن به مرحله تقریباً پایان یافته پیدا کنید.

کار را در یک گروه نوشتن یا با یک دوست نوشتن در نظر بگیرید تا بتوانید روی کاغذهایی که تقریباً پخته شده اند ، روند دریافت و بازخورد داشته باشید. اگر این امکان پذیر نیست ، پس از همه کنترل خود می توانید استفاده کنید و کاغذ را برای یک یا سه هفته کنار بگذارید ، و دوباره به آن برگردید. به یاد داشته باشید ، هر چه قطعه صیقلی تر باشد ، احتمالاً روند پردازش بررسی نسبتاً بدون چسبندگی بیشتر است.

بخشنده باش

زندگی دانشگاهی بسیار رقابتی است. واقعاً آسان است که در دام انجام معادل دانشگاهی قرار دادن کار خود بر روی کار بیفتید تا همسایه شما در میز بعدی کپی نشود. همچنین برای اینکه بتوانید فضایی را برای کار خودتان رقم بزنید ، وارد دام این نیستید که در مورد نوشته های هر کس دیگری منفی بمانید - همه چیز خارج از آن کاملاً کاملاً ناخوشایند و ناخوشایند است و به همین دلیل باید این مقاله خاص را انجام دهید. نزدیک شدن به کار دیگران و خود شما از موقعیتی که مثبت تر است ، در پایان و در همان زمان ، مکانی بسیار اخلاقی تر و سالم تر خواهد بود.

و آن سخاوت را می توان از هر طریق ابراز کرد - خواندن کار دیگران و بازخورد دادن ، کار مشترک ، همکاری با نوشتن راهنمایی و پشتیبانی از افرادی که در آن مکان چند سال قبل بودید ، کار خود را در دسترس در دسترس بر روی سکوهای دانشگاهی ، راه اندازی گروه های نوشتن و خواندن ، برگزاری سمینارها و غیره قرار دهید. این سخاوت های علمی به هیچ وجه به cv شما آسیب نمی رساند.

اما نکته واقعی سخاوت این است که این نوع دانشمندی است که هم در دانشگاه و هم در مقابل دانشگاه عملکردی رقابتی کار می کند. دانشمندان سخاوتمندانه ، از طریق نوشتن و چاپ و نشر شخصی خود ، روش های ضد رقابتی در انجام و دانش آموزی را اثبات می کنند.